Een mythe?

Decennia lang las ik
mijn verwondering,
in jouw spiegelschrift,
onomwonden, gestreeld
door onvolkomenheid,

verbaasd over zoveel
wederkerigheid, gegrift
in een lichtstraal van het
schoonste vuur dat met de
liefdesmantel is gedeeld.

het sterven herkent
zich in de kleine dood
van afscheid, elk moment
van minnekozen hecht
zich aan de schaduw van de tijd.

gesmoord in twijfel en
maakt subjectief, dat
pad alleen te gaan over
een naakte pagina van
het laatste hoofdstuk

waarin we werden getroost
steeds door een andere lief,
eeuwen geluk op perkament
wordt soms een mythe,
maar altijd cursief,

wat niet vergeelt.

... Illustratie: Artprint ...

Geluk dan perkament

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 62