Netgedichten

netgedicht (nr. 54.090):

Telkens in de ban

Boven Amsterdam hangt een grijze lucht
De Kromme Waal slingert en boten rusten
Lopend door mijn Mokum een diepe zucht

Het scheve achterwerk van de Sluyswacht
Oudeschansers slapen hun roes uit
De Montelbaans staat in zijn kracht

Slenter door de Binnen Bantammerstraat
naar de drukte bij de Waag
waar ik in mezelf zachtjes praat

Achter de ruiten van de Flesseman
Amsterdammers die meer weten dan ik
Raak ik telkens weer in de ban

Ik zwijg als het graf
ik kan niet uitleggen
Wat Amsterdam mij al jaren gaf