Netgedichten

netgedicht (nr. 54.253):

Onmin

naarmate
de tijd verdaagt
verdooft zij ook
de oorzaak
die vaak dubbel
is gelaagd

als het denken dan
uitgeput vertraagt
begint de eenvoud
aan zijn werk;
het snoeien in een
verwilderd rozenperk

maar eer het hart
zich weer opent
moet men zich ook ontdoen
van opgestapeld ijs

ervaren wij meestal
het noodzakelijk ontdooien
als tamelijk “ slopend “

en lijkt het doel onduidelijk
tijdens een onvoorspelbare reis