voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.524):

Terug naar Texel

Soms denk ik dat mijn eerste lief
-die plompverloren binnen dreef-
haar kroontjespen, die achterbleef
vergat toen ze haar stem verhief.

Die zomer lang, een nest gebouwd
in zand waar meeuwen om ons lachten.
Zij wisten wel van waterkrachten.
Het kerend tij was hen vertrouwd.

Soms denk ik aan die laatste dag
toen woorden dropen van de regen
en liefde stierf bij donderslag.

Hoe schielijk werd de wilde zee
teruggetrokken en verlegen.
Zij ebde weg van lieverlee.

Schrijver: Hanny van Alphen, 17 februari 2015

hanny.vanalphen

Geplaatst in de categorie: liefde

1
2
3
4
5

3.0 met 10 stemmen

382

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Ralameimaar
Datum:: 5 maart 2015; erg mooi gedicht

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 25 februari 2015; Die sonnetten vloeien je pen uit. Geweldig, daar heb ik bewondering voor.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 18 februari 2015; Mooie poëzie!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 18 februari 2015; Hanny, een prachtig sonnet. Het liefdevolle in jouw woorden, van genoten.

Naam:: Leonardo
Datum:: 17 februari 2015; Heel mooi sfeervol gedicht

Geef je reactie op deze inzending: