Wanordelijke rust

Hij draagt de dagen van een oud land
zijn aanblik even grijs als het licht
van een gesloten mijnstreek

- waar onzichtbaar littekens zich
in donkere gangen als versteende navelstrengen
dwars door de leeggeroofde aarde
zwartommuurde wegen banen -

gevallen maar niet gevloerd
verdoofd en schijnbaar zonder levenssap
wordt nieuw leven voortgebracht
het wegvloeiende water biedt rust
echter op het chaotisch verankeren
valt de keuze

de storm van weleer is niet vergeten
evenmin de zon die dagelijks
zijn naderend einde verwarmt

hij talmt de dagen vol.

Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 23 maart 2015

c.keizerkpnmail.nl

Biografie van deze schrijver

storm chaos verzet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 176