Geen verklaring

Hier rust een uniek ontwerp,
geraakt door welgevormde zinnen,
verkoos het gezegde, geen
deelwoord bleef onvoltooid

nog voor haar stem zich verder
kon ontplooien, in het stramien
van het denken, verving de kracht
in een ongeëvenaarde zetting

waarin zij de grip en geest verloor
een schaduw langs het leven streek
terp van wilde rozen in het heem,
spiegeling van ongebroken wit

als haar frêle silhouet verscheen
ruist hoorbaar het stilste lied van
vriendschap op een zwerfsteen van
gedeelde idealen. En waar de reis begon

op de windroos van het vuur, gevoed
door teksten van een kwetsbaarheid,
is slechts een welving in het aards gazon
wordt de grond vruchtbaar op den duur.

De tijd heeft daar geen verklaring voor.

Dag vriendin.

Gevoed door het vuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 3 stemmen 515