Netgedichten

netgedicht (nr. 55.377):

Vulkaaneiland

Grotendeel verzonken in
het binnenste van de
peilloos diepe zee
ligt het vulkaaneiland.

Opgestuwd door natuurkracht
bereikt vurig steen hoogte,
koelt, slijt en brokkelt
tot minuscule materie.

Neerslag voert het mee
door uitgesleten kloven
en het bezinkt, laag na laag,
tot zwart strand ontstaat.

Ik sta op het strand
en tuur omhoog naar
de uitgedoofde vulkaan,
bedekt met nevelwoud.