Rechtsomkeert

Ze vindt met uitgestrekte armen
haar rode wollen mantel
- die stoel wordt nooit verschoven -.

De straat wacht onverlicht, verlaten.
Zij kent de weg met ogen dicht
weet waar de kuilen zijn
waar opgestoken tegels.

Een hond waakt over zijn domein.

Er komen stappen ongehoord zacht naderbij
omringd door langvervlogen rook
zwaar ademt ze zijn komst in.

Hij spreekt geen woord maar leidt haar losjes
rechtsomkeert.

herinnering afscheid liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 188