Netgedichten

netgedicht (nr. 55.650):

mare

zo vaak schreef ik over de dood
bij het vele leven, het vele sterven
om in het hart 't vervloekte rood
als vreemde pijn te kerven

vragen vonden steeds weer gaten
nog luider schreeuwend dan het kind
dat in regen en rebelse wind
oog in oog stond met het achterlaten

ik liet geen enkel beeld onbeheerd
of dat wat zich met schaduw voedde
magie werd uit mijn lijf geweerd
en immer was ik op mijn hoede

maar nu de dood zijn stem verstrekt
zijn mijn voetsporen met zwart bedekt
en besef ik, door tijd ontwricht
't leven heeft zich op licht gericht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/vlinderwindekind/

Schrijver: kerima ellouise, 18 mei 2015

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

Mare

4.1 met 14 stemmen

383

Er zijn 14 reacties op deze inzending:

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Elk woord een katalysator voor het volgende. Het striemt op je ziel. Ontnuchterende laatste strofe.

Hazen, 10 jaar geleden

Top!

Rudolf, 10 jaar geleden

Treffende en veelzeggende slotregel.

geeraardt , 10 jaar geleden

De dood, telkens weer anders, net als het leven. Gevoelzaam mooi neergezet.

Louis Klaassen, 10 jaar geleden

Het leven zo treffend weergegeven.

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden

Het licht is er gelukkig steeds naast de schaduw.
Wat een mooi rijmend gedicht Kerima, knap.

Inte feelders, 10 jaar geleden

Prachtig gedicht Kerima!

Alexander Peters, 10 jaar geleden

Geen enkel gedicht van jou kan povertjes zijn.
Dit gedicht toont je weer in volle glorie.
Leven en sterven zijn thema's die ons allen aangaan. Jij beschrijft het weer mooi.

Hanny van Alphen, 10 jaar geleden

Heel mooi, beeldrijk gedicht.

Marije Hendrikx, 10 jaar geleden

Zo mooi als na het vele leven en sterven vragen worden uitgewist door het tijdsgewricht en dan gloort daar weer levenslicht... Prachtig is dit gedicht weer!

Leonardo, 10 jaar geleden

Prachtig gedicht. Gaf een warm gevoel in mijn lijf.

Bert Weggemans, 10 jaar geleden

Heel fijn evenwichtig gedicht dat mij ongemerkt in slaap wiegt.

ww, 10 jaar geleden

in klassieke overwegingen, denken over leven en bewegingen. een andere stijl, een nieuw gelaat.

Adriaan van Dam, 10 jaar geleden

Aangrijpend mooi

Geef je reactie op deze inzending: