inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.912):

Als de lente verzaakt

ze gaat
steeds vroeger,
zonder licht

gedachten
verzwaren
het ademen

de lach zwicht
voor verleden gevaren
terwijl de ziel
bij voortduring dicht
in lettergrepen van pijn

in het heden leven
blijkt ooit te zijn

in dromen blijven zweven
welke angst beleven
en morgen
ja, is er een morgen
die voor haar mag zorgen

is het doek te zwaar
voor jouw schouder;
ben je bij mij niet geborgen

wordt mijn kracht, holle macht
mijn liefde een steen des aanstoots
veranderen mijn oren
in een lange schacht
waar kwelling enkel op
kwelling wacht

goud smelt soms
bij koude
regen bevriest vaak
door uitzichtloos verdwalen

ga maar vroeg
ga maar
ik hoop dat een diepe slaap
weer-zin doet verschralen


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 13 juni 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 151

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
16 juni 2015
Lettergrepen die het lenteschrift verzwaren.
Morgen, ja misschien morgen zal de zon ze warmen.
Ik vind het een prachtgedicht.
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
14 juni 2015
Nou, nou, nogal somber Hans. Vergeet niet dat de zomer nog maar jong is en de herfst nog kan stralen.
Voor wij aan de winter toe zijn moet er nog heel wat water naar zee stromen ;)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)