Zwartgallig gedicht
Op de prachtige bijna gezellige Oosterbegraafplaats
ligt een grafsteen te wachten
op het moment dat mijn graf wordt gedolven
nooit zo bij stilgestaan
maar nu komen de zwarte gedachten op als golven
van een onrustige zee
ze zullen wel weer verdwijnen
ik zal vooreerst niet wegkwijnen
ik hecht nog te veel aan het leven
nee,
het wordt tijd dat ik mij onder de mensen beweeg
ik ga graag daar waar de zon volop schijnt
en het weerbericht is gunstig
het graf blijft vooralsnog leeg.
Zie ook: http://www.literairdichter.nl
Schrijver: Alexander Peters, 19 juni 2015
Geplaatst in de categorie: emoties
Er komen dagen aan met volop zon
En die zijn gratis en niet op de bon
Dus laat je niet door droefenis bevangen
En valt er af en toe een regenplas
Bedenk dan: Dat is goed voor het gewas
Je Adriaan