Netgedichten

netgedicht (nr. 56.725):

En dan ...

is er het ochtendrood
ik pluk en pluk

tot het klimmen van de zon
mijn hoogtevrees beloont
die klautert
nu een slingerroos

ik bloos de bloem
een tintje lichter
tot ze knakt

verder dan mijn zien
reikt haar hart
zon legt schaduw bloot

gebroken wit
kleurt mijn dag

Schrijver: Inte feelders, 18 augustus 2015

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: natuur

Ochtendrood

4.1 met 12 stemmen

376

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Jan van Sellingen, 10 jaar geleden

Ik denk dat je een goede bekende van je moet zijn om dit gedicht te kunnen doorgronden, of misschien moet het juist wel andersom zijn ? Voor mij bleef het wat onbegrijpelijk.

geeraardt, 10 jaar geleden

graag gelezen

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Ik sluit me graag aan bij onderstaande commentaartjes. Een wonderlijk mooi gedicht, Inte!

Micah, 10 jaar geleden

Het ritme van je woorden geeft je een gevoel dat je naar grote hoogte stijgt. Dit gedicht is in ieder geval van een zeldzame schoonheid

hans_, 10 jaar geleden

Langs het touwladder van je leven beleef je de dag.
Het is van een jaloersmakende schoonheid Inte.

Adeleyd, 10 jaar geleden

Rake beelden heb je gevonden! ¨Prachtig!

Leonardo, 10 jaar geleden

Jeetje, geweldig mooi gedicht, Inte. Van genoten.

kerima ellouise, 10 jaar geleden

'verder dan mijn zien reikt haar hart'...prachtige zin uit een even prachtig gedicht

verhavert, 10 jaar geleden

je raakt mijn hart

Anton Cramer, 10 jaar geleden

De tegenstellingen die je gebruikt, de spanning die je met je woorden opbouwt.. Het leidde tot een prachtige klimpartij.
En die laatste twee regels: formidabel Inte!

Geef je reactie op deze inzending: