venster op de wereld

onder de kastanjeboom
temidden van dezelfde
grijze flats zingt een man

met gebroken stem
traag als kruiend ijs
liederen over het verlangen

om er niet te zijn
te verdwijnen in de zwarte
golven van de nachtelijke zee

uren onder die kastanjeboom
niemand staat stil bij dit
venster op de wereld

gesloten gordijnen sluiten
zonlicht en duisternis buiten
de man staakt zijn lied

hij strijkt langs de groeven
van zijn gezicht
maakt zich op voor vertrek

ik zag hem nooit terug

Muziek Overig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 221