Netgedichten

netgedicht (nr. 57.188):

Maanverlichte dichters

Diep in onze mensenziel verborgen,
moet een stille bron te vinden zijn.
Daar ontspringen mijn gedachten,
die op nieuwe woorden wachten.

Wanneer angst me uit het lood wil slaan,
sluit ik mijn ogen en ga in bed op reis.
Op weg naar dat nachtelijke meer,
waar gedichten als vanzelf ontstaan,
en op maanverlichte dichters wachten.

Schrijver: Albert C M Weijman, 28 september 2015