Netgedichten

netgedicht (nr. 57.611):

52° 8 N

Ik vind je om me heen,
bladerend door een fotoboek,
lach je al mijn pijntjes fijn.

Vanuit mijn ooghoek denk
ik je wel eens te zien, op de
bank, nippend aan je wijn.

Maar als ik mijn hoofd draai,
zie ik alleen een afdruk,
op de plek, waar jij eens zat.

Op dagen dat ik je meer dan
ooit, bij me wil, ruik ik aan
de kleren, die je ooit aan had.

Met mijn ogen dichtgeknepen,
ben je even heel dichtbij,
en is alles even, zoals het altijd was.

Het gaat niet lang meer duren, tot
ik je niet meer mis, want opdat je terug
kan komen, gaf ik je een kompas.