Netgedichten

netgedicht (nr. 57.691):

Ik draag voor jou

Ik draag stenen over gras,
het gewicht kleurt mijn ogen zwart.

Deze lucht draagt de jaren
waarover vader schreef.
Over mensen, en hoe niemand
ooit de zon verjoeg.

Zijn rimpelige handen
schrijven nu over een man,
die op zijn knieën
vraagt om de dood.

En ik las het, vader
Maar niet vandaag.
Vandaag gebeurt het sterven niet

Jij stapt
Nog zo luid
in mijn huis.

Want ik ben het laatste kind
Dat licht brengt
En in jouw donkerte ziet.