Netgedichten

netgedicht (nr. 57.933):

Fabuleren

je brak mijn vleugels
voordat ik kon vliegen

met zinnen
zonder kant
noch wal

en zorgde voor mijn vrije val

ik ben nergens geland

bleef zweven in een
wereld van verschil

waar woorden hangen
aan zijden draden

en de waarheid
wordt verdraaid

Schrijver: Dianah, 26 november 2015

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: verdriet

zijden

4.6 met 5 stemmen

309

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

hans_, 10 jaar geleden

Onafwasbare mooi Dianah,
het zijn woorden die mij beklijven.

Dianah, 10 jaar geleden

Of welke draden dan ook Marije :-)

Marije Geerts, 10 jaar geleden

Ter inspiratie dient vaak het leven van alledag een woord dat blijft hangen in zijden draden die verbinden. :)

Dianah, 10 jaar geleden

Het is geen kwestie van " niet helemaal precies meer weten" Switi.
Het gaat om iemand die juist heel goed weet maar ontkent. Zo zie je maar dat een gedicht niet altijd overkomt zoals je hebt bedoeld.

switi lobi, 10 jaar geleden

Zo gaat het, als je het niet helemaal precies meer weet.. leuk gedaan hoor!

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden

Best een emotievol gedicht Dianah. Knap geschreven.

kerima ellouise, 10 jaar geleden

Tegen verdraaide waarheden ingaan is als vechten tegen een muur....Droefmooi gedicht.

geeraardt , 10 jaar geleden

Woorden hangend aan zijden draden. Mooi beeld.

Marije Geerts, 10 jaar geleden

hey, we staan onder elkaar, allebei met begin letter F, allebei over vliegen of aanverwant. Ik vind het een mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending: