dicht op de huid

in labyrinten verdwaald
zoekt ze met het kind
naar een luchtspiegeling

de hemel een verdampte koepel
verschroeide verlangens
in stolpen bewaard

gemangeld laveren ze tussen
de vervlochten grondtonen
van wanhoop en weemoed

ze klauteren op rotsig niemandsland
de duisternis kruipt met hen mee
alle ruwe kanten op

moeder wijst naar de blauwe bergen
de nacht zit dicht op de huid
het kind zoekt naar adem

Oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 137