Overvol?

Als ik ooit uit een overvolle beker drink
uit een glas het vloeibaarste deel beleef
van kop tot aan de verdraaide voet
druppels de lippen doen verbleken

in het prisma van kristal zijn opsmuk kiest
weerloos in elk detail zonder inhoud
weggesneden waarin ik naast schijnbare
schoonheid een dreiging vermoed

vervalt de levenszin tot splinters van geluk
in dat een mens in z’n schaduw woont,
vertoont de spiegel de barsten van volmaaktheid
wat niet bij een onvoltooide leven past

achteraf zonder wroeging of spijt om te zien,
misschien? Maar ook als de lange adem
van de tijd in een kus zijn grip verliest?

... Illustratie: Zenbound.c ...

Achterom zien?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 455