inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.999):

Deemoedig?

Wachtend op
de morgenraad,
dankzij haar
penselen met
wat verse streken
verwaterde verf, ontsluit
zich de intimiteit
van het duister,
rusteloos draaiend
wiel op de velden
van het canvas.

verlicht door de
vleugels van de tijd
koestert het de contouren
van het lichaam, gouden randen
aan een moegestreden horizon,

de diepste nerf
van een zwijgende nacht
de zwakste lichtjes
feller stromen
op de gespiegelde achterzijde
van de dromen om
aan de schaduwen
ontkomen,

de zingeving
gewogen in gewichtloosheid
in alles wat ik bezat,
de reis in een te krap
valies wat ik gisteren
uit de steigers van de
toekomst las, het maakt

deemoedig en onbekwaam
in het land dat ik verliet.

... Illustratie: Freeimages.es ...

Schrijver: Pama, 1 maart 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 89

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Dianah
Datum:
2 maart 2016
Prachtig gedicht, vooral de laatste strofe..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)