Netgedichten

netgedicht (nr. 59.324):

Blind vertrouwen

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
en het is alles maar ook niets,
de kleur van het licht
en haar oneindigheid.

Voorbij het zwart
achter verre horizonnen,
waar de tijd is in te halen
en je weer hetzelfde zag,

om vervolgens te beginnen
aan een nieuwe zelfde dag.

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
en het is alles maar ook niets,
het is een verlangen
galopperend in je hart,

niet te temmen,
teugelloos zich overgevend.
Om te vliegen zonder vleugels
in een vrije val,

en te vertrouwen, niet wetend
waar je landen zal.