Alles

In de beslotenheid van adem
is het leven als een heraut
die spot met eenzaamheid

zijn hoongelach tekent een frons
op het eindeloze voorhoofd
dat de horizon voorstelt

een god is nimmer te bespeuren
de enige aanwijzing is een plek
die overal en ergens is
waar men nooit op zoek naar gaat

daar waar men denkt te vinden
wordt op ongeloof onthaald

hoe kan dat wat besloten ligt
in de peilloze diepte van het ik
toch nog in staat zijn van zoveel licht te baren?

als vraag en antwoord in elkaar verstrengelen
lossen de schaduwen een voor een op
hoeft het licht zich niet met een kroon te tooien

de koning is het schijnsel zelf
zijn schimmen zijn de verloren zonen en dochters
hun besef van hun ware aard
is de voortzetting van het eeuwige leven

spiritueel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 83