Netgedichten

netgedicht (nr. 60.908):

Schokland

Het was alsof ik in een spiegel keek
De allereerste keer dat ik je zag
Het was een onvergetelijke dag
Qua levenswijsheid was ik nog een leek

Ik was verbijsterd en totaal van streek
Ik voer nog lang niet onder eigen vlag
De dichter die in mij te slapen lag
Ontwaakte en waagde de oversteek

Het is nu alweer dertig jaar geleden
Dat ik verliefd werd op de schrijversgeest
In jou zo overduidelijk aanwezig

Het hield me jarenlang behoorlijk bezig
Je wees me op de hoefslag van het beest
Dat ik sindsdien veelvuldig heb bereden

Het dier met vleugels kwam uit liefde voort
Wij paarden als Poseidon en Medusa