Vredig
Hoe vredig kan het dwalen
tussen graven zijn
zoekend naar geliefden
de dood in namen uitgehouwen
verweerde muren omsluiten
liefdevol hun dierbaren
stille najaarswolken
hangen zwaar van regen
over aangeharkte paden
zelfs de stille wijsheid
van de oude bomen
traag bewegend in najaarswind
laat troostende woorden los
het zijn woorden zonder stem
zo regent de dag voorbij
maar eerst nog leg ik bloemen
op dode voeten
verpakt in requiem
... Allerzielen ...
Schrijver: Anneke Bakker, 1 november 2016Geplaatst in de categorie: emoties
zeer mooi verwoordt Anneke!