Netgedichten

netgedicht (nr. 61.302):

Een kind

Tameeka is een kind,
een kind als velen anderen.
Geen geld in d'r zakken,
hoopt dat het zal veranderen.

Ik schrijf het verhaal
maar voel het verliezend pijn.
Ze was zo slim,
had een schoolboek kunnen zijn.

Maar wie had kunnen weten dat
ze de situatie niet meer aankon,
dat ze hoop opgaf,
omdat niemand voor haar kklaarstond.
Dat ze opstond in de ochtend,
en koos voor de dood in de avond.

Zie je, wat ik vertel dat is waar..
Maar Tameeka kan niet meer spreken
dus spreek ik namens haar..