inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.795):

Triest, zo vrolijk

Lachend liepen ze voorbij,
spraken over 't verlies
schaterend om hetgeen verdween
zo triest en zo intens gemeen.
Ze lachten, lagen dubbel
terwijl hij daar lag op straat
maakten zich vrolijk omdat vrienden
bleven trappen, bleven slaan.
Toen hij zich niet meer bewoog
geen vin meer verroerde,
ze zich bukten om te zien
of hij toneel speelde misschien
verdween de lach van hun gezicht
ze vlogen weg, volkomen geschift.

De humor ligt tegenwoordig echt:
op straat, met de dood ernaast!

... Fictief ...

Schrijver: Johanna, 16 januari 2017


Geplaatst in de categorie: geweld

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 281

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)