Ome Pol

Luitenant-Kolonel in het Belgisch leger,
was mijn peetoom en die heette Pol.
Hij hield van een borrel en
heel veel lekker eten.
Kortom oom Pol was groot en bol.

In het Luikse woonde hij met mamma's zus.
Keurig getrouwd en éne zoon.
Hun huis daar hing vol klokken,
hij vond dat heel gewoon.

In de kelder lagen flessen,
met etiketten óh zo mooi,
met afbeeldingen van kastelen,
achter slot en grendel
in de flessenkooi.

Voor de bruiloft van mijn zus,
kwamen zij logeren.
Het opklapbed stond reeds gedekt.
Na de borrel en corpuleuze maaltijd,
was het al snel twee stemmig snurken
onder de dekens en gehaakte overtrek.

Plotseling, de maan scheen vrolijk binnen,
een enorme klap vanuit het slaapvertrek.
Daar lag het onderstel door midden
het gewicht van Pol met eega,
was te veel geworden voor het opklapbed.

Toen gingen zij met pa en ma
weer aan de borrel tot het krieken van de dag.
Zo verstreken de vroege uurtjes,
met sterke verhalen en veel gelach.

Nu ik zelf zo oud als Pol ben,
denk ik nog wel eens aan,
de vele mooie jeugd momenten
die in mijn herinnering geschreven staan.

... Dit was in 1957 en is waar gebeurt. ...

Biografie van deze schrijver

Opklapbed

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 359