vormen

we spreken over de oude bus
uit een vorig mistig leven
in een door mij nog niet ontwarde lus

zij keuvelt in die tijd
met de stuurman voorin,
de lijndienst is later opgeheven

nu is ze in beitelen bedreven
iets in haar beroert haar handen
met ijzer brengt zij het doodse tot leven
schept ruimte voor een ziel die langzaam
uit het universum mag landen

zij voelt de vormen goed aan
onderweg naar een nieuw begin
lettend op iedere geringe weerstand
vaak met de ogen toegedaan

en werkt tijdloos aan een samen verband
immers de adem daalt pas neer
als beiden een zijn, te samen bestaan

scheppen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 110