Netgedichten

netgedicht (nr. 63.597):

Vriendschap zonder hokjes

De energie
Die stroomt tussen
Het ene mens
En het andere

Hoe bijzonder is het
Dat we elkaar willen voeden
En gevoed willen worden
Gewoon omdat

In hokjes willen we
Dat begrip begrijpen
En daar content mee zijn
Liefde?

Zo divers
Kan het zijn
Zo verschillend beleefd
Zo uniek op zich

Ik stop met de hokjes
En weet en voel
Dit moet er zijn
Zonder te weten hoe

Of in welke vorm
Anderen vriendschap zien
Liefde in al haar uitingsvormen
Geen woord te vinden

Geen gedicht
dat dichtbij komt
Twinkeling in
de ogen zegt het

Ik zie u graag