Netgedichten

netgedicht (nr. 64.217):

Novembergrijs

Met valse hoop als leuning
de regenboog beklimmen
kleur bekennen halverwege
achter je slechts branderijen

het klamme novembergrijs
hangt zwijgend om je heen
een vogel probeert z'n zang
maar verzandt in fluisterijen

twijfel belaagt het evenwicht
dat al vervaarlijk wankelt
daar donkert het grijs alweer
de dag vervolgt in somberijen

het willoos lijf volgt traag
de golven van het leven
dat leven takelt zichtbaar af
zo vervliegen dromerijen

Schrijver: geeraardt, 17 november 2017

Geplaatst in de categorie: emoties

november

somber

4.0 met 6 stemmen

215

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Harry C.A. Daudt
Datum:: 27 november 2017; Beeldend gedicht door herhalend 'grijs'; klasse.

Naam:: Antonia
Datum:: 21 november 2017; straks hoopt de merel weer terug te komen zingt dan weer prachtig de volle maan is er toch ook weer in de winter daardoor wordt alles weer spannend groetjes.

Naam:: Sanne
Datum:: 19 november 2017; Prachtig. Novembergrijs.

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 18 november 2017; Dromerijen vervliegen, deze zinnen niet ! Hoe mooi gedicht, Geeraardt !

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 17 november 2017; Het donkert grijs, melancholie in november. Mooi geeraard.

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 17 november 2017; Mooi, mooi geeraardt, prachtige metaforen, vooral met die 'valse hoop als leuning' trek je me je dicht binnen

Geef je reactie op deze inzending: