Tableau vivant

Ik zie het water, ruik de aarde,
voel de koelte van de wind
die vanuit het woud der sparren
naar mij toe komt als een kind.

Tussen regenzwang're wolken
breken stralen zonlicht door
over zoden naast de woudzoom,
donker, zwijgend als tevoor.

Ik lees in wolken, wind en water,
in de sprankeling van licht,
weer de weide van de leesplank
die ik vroeger las als kind.

De lichte toets van aap noot mies
en wim zus jet wordt haast verdreven;
somb're teun en bok en kees
komen met does hok tot leven.

Verderop, onaangekondigd,
zweeft een zwanenpaar naarbij -
wieken waaierend als golven
in een vijver, frank en vrij.

Ik lees in water, wilg en wiekslag
en de woerden in de plas
weer die weide van de leesplank,
toen ik nog een peuter was.

Neerwaarts gaan ze, schijnbewogen,
vliezen spreidend, vleugels wijd,
over buigend wuivend riet
tot waar de waterspiegel reikt

van een baai van stil gedogen,
teder kabbelend, woordeloos,
waar een reiger in de rimp'ling
van de golven zich verpoost.

Ik lees in roerdomp, riet en reiger,
in het ruisen van de wind
nog die weide van de leesplank
die ik vroeger las als kind.

Scherend over spiegelbaai
gaan vier vliezen plots te water,
spat een wolk van duizend druppels,
storm van onverwacht lawaai.

Wreed verstoord is waders' rust,
kakofonie van luid protest,
kroost zoekt heil in allerijl
en woerden stuiven van hun nest.

Ik lees in 't onverhoeds gesnater
en de zweefvlucht van een zwaan
toch die weide van de leesplank -
jong geleerd is oud gedaan.

Even snel als zij verschenen
dalen duizend druppels neer
en het zog achter de vliezen
sluit zich ondertussen weer.

...Onverstoorbaar staat de reiger...
Alle drie kiezen dit uur
ongenaakbaar daar verpozing:
tableau vivant in clair-obscur.

Ik lees in vogels en in wolken
boven rietkraag, poel en woud
ook die weide van de leesplank -
kleuren waar ik toch van houd.

zomer 2015