Netgedichten

netgedicht (nr. 65.084):

Winter

Het mooiste van de winter,
is als het vriest.
Dan is het de vorst die kiest.

Hij omringt alles met een mooi
wit randje, het is net kant.
Het glinstert bij het minste zonlicht.

Wanneer het smelt, streelt het
de bladeren, voor de laatste maal,
met zijn koude hand.

De spinnenwebben, zijn
gesponnen juweeltjes.
De waterdruppels op de draden,
zijn als parels aan een ketting.

De natuur heeft zijn geheimen,
om als een kunstenaar,
bomen en struiken om te toveren,
in het helderste kristal.

Zo zuiver, zo mooi, zo fijn.

Claire Vanfleteren ©