Netgedichten

netgedicht (nr. 65.698):

Blinkende portretten

De tedere bezetting neemt plaats in mijn hoofd
Een bezetting klink fout
Maar deze wensen we allemaal
Mijn hoofd leger dan het glas na de overwinning
Zij vult het met heerlijk ontsporende gedachten
De lethargie wordt daad
Mijn vrouwen zal ik niet meer vervangen
door een liefde van vergelijkbare statuur
Maar door haar verschijning
veranderde werkelijkheid in natuur
overstijgen is nu mogelijk
Ik weet wel, ik bepaal niet
Niettemin, de overtreffende trap keert terug
en het bewustzijn overstroomt gebieden
in mijn brein
die leken op een zwartgeblakerd terrein
na een kernaanval
de dood van geliefden is zo’n aanval
die alles verwoest
maar zij brengt leven op plekken
die niet meer bestonden
diezelfde plekken schilderen
in mijn hoofd
eeuwig blinkende portretten
van mijn geliefden
Ze zijn niet langer weg
Ze zijn er nu altijd