beeld van Ameland

al turend naar de overkant
zie ik in vage lijnen
het ranke beeld van Ameland
gelijdelijk aan verschijnen

waar de tijd niet meer bestaat
en ik alles kan vergeten
de wereld even achter me laat
en niets meer hoef te weten

bedachtzaam dwaal ik door de bossen
langs heidevelden naar de kust
impressies die mijn geest verlossen
van al hetgeen me verontrust

waar een schier oneindig vergezicht
zwijgend haar verhaal vertelt
en het magisch blauwe hemellicht
naadloos met de zee versmelt

kon ik hier maar voorgoed vertoeven
gedompeld in de stille pracht
wellustig van de rijkdom proeven
bezield door haar mystieke kracht

Ameland natuur schoonheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 69