Genadevol

het was er niet geruisloos
daar op de bank bij de sloot
(eigenlijk verworden tot greppel)
maar geluid ontbrak, de innerlijke
stilte groot, die eeuwige ruimte bood,
het was dicht bij de rust in mijn leven

waar vind je dat nog, in deze tijd
waar het hart het enige is dat slaat;
als in een symbolisch gewelf, in de droom
bij volle bewustzijn
waarin je veel achterlaat
en het gelaat zich ontspant
het aldoor moeten verraadt

het zijn van die telbare
doch vergeten momenten
in de jacht naar meer en meer
waar de toekomst staat voor de
ingebeelde rust van avondrente

het enige wat uiterlijk raakt
is het harde hout dat mijn oude lijf
draagt boven de zwarte aarde,
wijl mijn vriend wat kuiert en snuift

hij voelt ten volle aan wat mij overkomt;
in zijn aard is het een natuurlijke waarde,
er is ook een verre veer die naar mij wuift

Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 22 april 2019

julius.dreyfsandt.zu.schlammgmail.com

stilte natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 50