Een (b)ommetje blond

ze zwaaide uit haar heupen
so soepel mechanisch en galant
strak gespierd in een vleesgeworden
hoepel, met een uitstraling ver boven mijn stand

waar treft je nog zo'n passante
waar haar lucht blijft hangen
tot ver om de hoek bij het lanterfante(n)
en haar vlokken mijn toonbalken
vulden met mytische gezangen

het was gewoon een straatje om
zo ik dat aldoor gewend ben
en ja, nu kijk ik duizendmaal om
terwijl mijn hart bonkt met luide stem

het bestaat nog steeds, ook bij mij
ik was vergeten dat de sla groen was
de tomaten rood, het maakte mij blij.
groeit er in de hemel ook nog vers gras?

Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 juli 2019

julius.dreyfsandt.zu.schlammgmail.com

blond

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 34