Groot verlangen,
Worden de zintuigen dood geboren,
licht verzonken in lege ogen, ontstaat
geen beeld om het leven aan te leren,
zijn de sterren uit de nacht gekropen.
Geen benen om te dragen, het lichaam schiet geen
wortel uit de klei om de wereld op te beuren, hoop
volgt kleine stapjes haar eigen levenspad in de
zwartste gaten om hun doodsstrijd te betreuren.
Een vuurvliegje die haar stem niet kan laten horen,
schelpen en het aambeeld van de oren blijven onbewoond,
geluid en stilte blijven gelijk, hun vleugels
opgevouwen, mondjesmaat zonder klank of dank.
Geen handjes tastend uit te steken, geen glimlach
doet de harten troosten en waar de lichtste adem
breekt, rouw-baar rouwen in een ademnood, groot
verlangen naar de oerzee van de moederschoot.
... Illustratie: Illustratie: Queste ...
Schrijver: Pama, 1 september 2019Geplaatst in de categorie: filosofie