Residu?

Mijn uitkijktoren, mijn vertrouwende plek
torent hoog boven de vloedlijn van het
strand om de wereld te aanschouwen .
maagdelijkheid de door meeuwen
bezongen schoonheid van gedachten,

geringd door vrijheid van het land
onafhankelijk als het water van de zee
uitnodiging voor iedereen tot het
minnekozen, de liefde met de poëzie te
bedrijven. Haar golven waarop je op de

toppen in vrijheid kan chargeren met door de
wind gedragen illustraties beeldend schuim
om in een dictionaire zee te verdrinken en
daadwerkelijk te worden herboren, tot
inzicht te komen, formeert talent en in

staat te zijn om het te integreren in een
mentaal schaakspel van de taal, dat is
kunst en kundigheid, dan pas mag er
gesproken worden over poëzie. Woorden
bestaan, de kunst is om ze in een juiste

volgorde te plaatsen aldus de denker zelf.
mijn besloten eiland had de reflectie van de
roering van de elementen nodig met voldoende
visie om die vertaalslag te maken tussen alle
getijden door, als een handgeschreven residu

achterbleef in het zand, misschien al bestond in alles
wat ik na de laatste storm op de vloedlijn vond.

... Illustratie: Bron : Gedachtenstroom ...

Residu?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 16