In liefde opgedragen?

De hemel ligt als
een blok massief
op het akkerland,
onzichtbaar aan de
bosrand in de verten
gericht op mijn statief

mijn diafragma opent
zich naar de kleur van
je haar, je ogen, je
passen en je woorden
als non verbaal verhaal.
je staat naast mij,

maar je gedachten
lijken elders
ik draag het in me en
laat me huiveren, de wind
fluistert monotoon je naam,
ik zal het niet verstaan

Je bent te ver misschien,
of te dichtbij
toegankelijkheid is niet
in afstand af te meten
kon ik die laatste bij
zijn die in je honing

mag verdrinken, maar
mijn nauwkeurigheid
ontbreekt me die
juiste bloem te vinden
in wederzijds vertrouwen
die om een illusie smeekt,

verlos je van mijn wurgende
blik, kijk verder dan mijn
onbeholpenheid, en als
ik daarin stik, is dat
in liefde opgedragen.

... Illustratie: Bron: Freegirl ...

In liefde opgedragen?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 32