Netgedichten

netgedicht (nr. 69.308):

Helder licht

ik zag licht
het vege lijf redden
toen de deur het
donker buitensloot

nog rammelden
vage flitsen
smekend om entree
uitdovend in nee

er was balans
in sterkte en kleur
het vormenspel
verleidde geur

in manueel contact
deelden wij warmte
vrede onttrokken
wij aan ieder gezag

de wereld was weer
toe aan huizen van stilte
dieren met bakken hooi
de grote ster die twinkelt

daaronder herders
met schapen die slapen
tot de deur weer opengaat
en helder licht ons kindje baart