Netgedichten

netgedicht (nr. 69.724):

De waanzin

Geen enkel leven gaat alleen over rozen

Maar de lange, diepe, wrede doorns die de levens verwoest hebben
van alle Joden, Roma, Sinti, homoseksuelen, psychisch zieken, verstandelijk zieken,
en alle overigen die door de nazi-waanzin als niet menswaardig werden bestempeld,
rechteloos werden gemaakt, naamloos werden gemaakt, tot nummer werden gemaakt,
gemarteld, verminkt, vermoord, vermist, verontmenselijkt

Daar verwelkt elke bloem
Valt elk woord stil
Kan de stilte als onzichtbare veel te kleine pleister
Geen wonden helen
Zal de pijn nog vele generaties delen
Van ons geheugen in surrealisme wanen

Maar het is niet slechts een film
Niet slechts een boek
Het is allemaal echt gebeurd

En het mag nooit meer gebeuren
Dus moeten we de waanzin herinneren
Elk jaar weer
En weer
En weer