Netgedichten

netgedicht (nr. 70.290):

Weer

Storm siddert op de plassen
windvlagen draaien een loer
en de schoongewassen hemel
kleurt voorzichtig parelmoer

Woedende wolken kolken
de hagel ratelt neer
het huivert in mijn oksels
dit is echt hondenweer

Dan weerkaatst de zon weer
schel de natte straat
klimaatverandering en
een wereld die ondergaat

Zonder remmingen giet het weer
zijn stemmingen over ons uit.
Is dat niet verkeerd ?
Zelfbeheersing, heb ik geleerd.

Laat mij vrijuit stormen, ratelen,
kolken, regenen en klateren
en dan weer vol in de zon.
Ik blijf te vaag
maar ik wou zo graag
dat ik dat kon.