Netgedichten

netgedicht (nr. 70.358):

Een hele tijd later

Nog even en de mens zal zeggen
‘Het was me wat met dat virus, niet?
En dat zovelen moesten sterven en
Dat dromen aan scherven gingen

Wat zijn we onvoorzichtig geweest
Wat was het ieder voor zich, hoe ving
De overheid bot; het lot hebben we
Getart, apart dat dit gebeuren moest
Om ons bewust te laten worden

Wakker gepord, zullen we nu zuinig
Zijn op onze planeet, mist en smog
Zijn verdwenen, na wreed en pijnlijk
Ontwaken, ieder zal initialen kerven

In stamboom, boomstam, hart en ziel.’

Schrijver: Anneke Haasnoot, 23 maart 2020

annekehaasnoot

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: wereld

pandemonium

3.5 met 2 stemmen

100

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Anneke Haasnoot
Datum:: 24 maart 2020; Alles gaat voorbij.Ook dit protest van de planeet. Ik hoop dat de mens zijn lesje heeft geleerd vooral de mensen aan de top die de macht hebben iets aan de klimaatverandering en vervuiling te doen. Zolang dat niet gebeurt zullen er nieuwe ziektes blijven ontstaan.

Naam:: Anneke Haasnoot
Datum:: 24 maart 2020; Nee het is bedoeld als hoopgevend en troostversje. Ooit is het alemaal weer voorbij.Zoals mensen zouden kunnen praten na afloop heb ik weer willen geven.Wat een vreemde gedachtengang. Primeur? Het zou niet in me opkomen en zegt veel over uzelf. U lijkt wars te zijn van enig optimisme.

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 24 maart 2020; Op voorhand speculeren
wat mensen straks gaan zeggen
terwijl we nog dik in de misère zitten: verlang je naar een primeur?

Naam:: Olean
Datum:: 23 maart 2020; Gedwongen solidariteit
Wat ertoe doet dat staat erin
Een droom aan flarden, visioen
Ontwaken in een herbegin

Geef je reactie op deze inzending: