Netgedichten

netgedicht (nr. 70.889):

Plooi in het tafelkleed

Zevenmeersveenweg
voorbij de zandzuigplas
aan de andere kant
in het akkerland
wist niet wat het was.

Het land ligt vlak
alles recht en strak
maar dan onverhoeds
glooit het omhoog
voelt als iets goeds.

In woorden gevangen
is het zandopduiking, tange
akkers er omheen geploegd
een bosje eiken
met grillige stammen.

Midden in de cultuur
uitstulpende natuur
maak jezelf wijs
dit is de ingang
naar het paradijs.

Glooi in het land
plooi in het tafelkleed
boven mijn verstand
langs de akkerrand
loop ik erheen.

Het bosje in, stobben
liggen te tobben
hoe dat nou moet
die paradijsgedachte
komt dat wel goed.

Jachthut op vier palen
bewaakt het paradijs
ik ben niet goed wijs
die is om reeen
af te knallen.