Cabin Fever
Beladen stilte,
woorden wegen zwaar,
worden zwijgend
uitgeschreeuwd.
Dierlijke spanning,
de fysieke nabijheid
is onoverbrugbaar
zonder te klauwen.
Onmacht regeert,
frustratie volgt,
woede verdooft;
ik wil vluchten.
Weg van hier,
van jij, van ons, van mij;
maar de muren grijnzen
pijnlijk grimmig.
De spiegel schrikt,
een lach klinkt
laatdunkend;
er knapt iets.
Het wordt zwart
en rood
en stil,
doodstil.
6 mei 2020
Geplaatst in de categorie: emoties