Zeldzaam teder.
Nu je mijn boetekleed geweven hebt
dien ik me stom en onbewogen aan.
Jij kan me niet vergeven,
je wil de woorden uit me slaan.
Maar, ik drink niet langer van je wijn
die vind ik troebel en verschaald
en voor je armenbrood dat zurig is
heb ik veel teveel betaald.
We drinken Blauer Zweigelt nu,
strelen teder elkaars rug.
Ik weet, ik ben je makke lam,
er is geen weg terug.
25 juni 2020
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid