De sleet der jaren?

Ik bewaarde het mooiste tot het laatste
voor al mijn beminden, gestolde tranen
van de vergulde regen, goud of zilver

mij om het even, overstemt het geluid
de bloeiwijze van de linde, moment van
twijfel, z’n geur gelost in spitsvondigheid

tussen dove netels uniek in hun soort
werd het wankel evenwicht bewaard
in een mager onderscheid, een te lange

mantel aangevreten in sleet van jaren
het levenslicht als een broos geheel,
waarin de essentie werd uitgevouwen,

verval gekozen uit diepe pijn zonder
de vrije geest in lijf ergens opgehaald
tussen geboorte en de zelf gekozen dood

misschien zichzelf als kracht geneest in
daarover niet lang te rouwen, zelfbeschikking
blijft als uitkomst tot het einde boeien.

Mijn tijdperk dendert door zonder gedoemd
te zijn zich in te houden, tot verder snoeien?

... Illustratie: Bron: Innereyesub ...

De sleet der jaren?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 3 stemmen 90