Netgedichten

netgedicht (nr. 71.750):

Als medicijn vermomd?

Elke dag in alle maanden maakte
ik en verwerk ik de balans in
overuren van een wisselende ethiek,
de verwerking van de levensstaat
als egocentrische bewerking

uit de mij aangeleverde statistiek,
ter lering niet altijd ter vermaak
geduid in uiteenlopende kleuren
in urgentie door de wetenschap, die
als inkt nog nat reeds is achterhaald.

Misplaatste persiflage van het zelf
als herhaald proces wordt kwetsbaar
door onzekerheid vermomd, ontmanteld
zoete dromen die door de tijd wordt recht
gezet als leidraad voor een levensstijl,

verwijtbare bescherming in onkwetsbaarheid,
getooid met maskers en de narrenkap
van onwetendheid, wat zeker niet naar
protectie leidt, toch als medicijn vermomd.