Netgedichten

netgedicht (nr. 72.068):

Tysweer

aan de zuidzijde
van de Punt van Reide
slaat de regen
putjes in het slik
zoet regenwater
spettert op zout water
vermengt zich
en wordt dik
opkomend en afgaand tij
houdt de uren bij
duwt zich traag omhoog
en valt daarna weer droog
keer op keer
hier lag eens
het dorp Tysweer
maar dat is voorbij
opkomend, afgaand tij
schuurde het dorp
langzaam weg
in de Dollardstromen
meegenomen
opgenomen
omgekomen
alleen nog het idee
ergens hier
in het slib, de zee
Tysweer
is er niet meer