Netgedichten

netgedicht (nr. 72.122):

Daarmee goed te leven?

Het gebruik van riten en symbolen
oneindige creaties van de geest,
vaak gestuurd in kwetsbaarheid,
een troost of eeuwenoude vloek,
is mij om het even, een bestaan

tussen mijn uiterste polen, in
de draaikolk van de realiteit
de queeste van verlossing

komt de spiegel van vergankelijkheid
voorbij, even lijkt ik te zijn verlost
van mijzelf, het dubbele herkent
zich in eigen proces, herboren als

overlevende kracht, wil ik niet
met het bovenaardse delen,
evolutief een wijze les waarin
mijn open mind opensta, hoef

ik alleen voor mijzelf te knielen,
met die ideologie is goed te leven.